Ode aan het jeugdkoor Bosmolens
Koorkamp zou koorkamp niet zijn, zonder een eerbetoon aan al onze lieblingsmenschen en Manuel. Als het kon, zetten we ze letterlijk in de bloemetjes, maar ze zullen genoegen moeten nemen met deze woorden.We zouden wel duizend boeken kunnen schrijven over wat het koor voor ons betekent, maar daar hebben we simpelweg geen zin in.
Daarom even kort: het koor is voor ons als de mayonaise bij de frieten, als de prosecco bij de Aperol, als de zonnestralen na een regenbui, als Alice in Wonderland, als witte sokken in Birkenstocks, als het eerste kopje koffie in de ochtend, als het laatste kakje voor je op een lange reis vertrekt, maar vooral de kers op de taart.
Het bestuur zorgt ervoor dat we thuiskomen, waar we ook gaan. Dat we weten wat onvoorwaardelijke liefde en vriendschap is. Dat we volledig onszelf kunnen zijn, zonder dat ze oordelen, maar toch af en toe met een: 'daar scheelt toch wel iets aan'. Dat we als zorgeloze koorleden op kamp kunnen gaan. Dat we met al onze grote en kleine zorgen bij hen terecht kunnen. Dat ze klaarstaan met de nodige aanmoediging en druivensuiker. Dat we elke dag kunnen genieten van 5-sterren delicatessen, zoals de patatjes van Carmen en de ambachtelijke confituur van Hilde. Dat we, mede dankzij Eveline haar luide 'klokke', weten wat ambiance is. Dat we puffen, zweten en weten wat bewegen is, dankzij de eeuwigdurende conditie van Griet en Luc. Dat we elke dag iets bijleren van Manuel, zoals dat je geen kurk op een lege fles wijn steekt. Dat we lachen tot we stikken (soms iets te letterlijk) en dat Jeroen er is om ons te redden. Dat we ondanks alles, nog steeds kunnen lachen om het belletje aan onze neus. DING DONG.
Onze BFF's, Veerle en Davina, krijgen een alinea vol dank voor zichzelf. Bedankt voor jullie humor en voor jullie eeuwige geduld als we te luid zijn. Bedankt voor jullie zachte 'goeiemorgen' (lees met dromerige stem), voor jullie verwondering over onze uitgebreide collectie van dans-choreografieën, voor jullie aanmoedigend applaus bij elke kleine overwinning. Dankjewel voor jullie vertrouwen in ons en voor de wijze levenslessen, zoals: 'Say no to drugs and alcohol, NO!'
Zonder leden, geen koor. Van samen huilen tot samen lachen, van samen slapen tot samen kakken, van samen spelen tot samen delen, van samen zingen tot samen springen, van samen genieten tot samen liefhebben. Uit de grond van ons hart: merci!
PS.: Shout-out naar onze Social Media Digital Content Creators: Margot Degraeve en Emma Toebat. Vanaf heden hebben zij recht op een bedrijfswagen, maaltijdcheques en andere extralegale voordelen. We willen hen vooral bedanken voor hun creativiteit, woorden en enthousiasme, zonder hen was er geen blog.
Tot volgend jaar!
Daarom even kort: het koor is voor ons als de mayonaise bij de frieten, als de prosecco bij de Aperol, als de zonnestralen na een regenbui, als Alice in Wonderland, als witte sokken in Birkenstocks, als het eerste kopje koffie in de ochtend, als het laatste kakje voor je op een lange reis vertrekt, maar vooral de kers op de taart.
Het bestuur zorgt ervoor dat we thuiskomen, waar we ook gaan. Dat we weten wat onvoorwaardelijke liefde en vriendschap is. Dat we volledig onszelf kunnen zijn, zonder dat ze oordelen, maar toch af en toe met een: 'daar scheelt toch wel iets aan'. Dat we als zorgeloze koorleden op kamp kunnen gaan. Dat we met al onze grote en kleine zorgen bij hen terecht kunnen. Dat ze klaarstaan met de nodige aanmoediging en druivensuiker. Dat we elke dag kunnen genieten van 5-sterren delicatessen, zoals de patatjes van Carmen en de ambachtelijke confituur van Hilde. Dat we, mede dankzij Eveline haar luide 'klokke', weten wat ambiance is. Dat we puffen, zweten en weten wat bewegen is, dankzij de eeuwigdurende conditie van Griet en Luc. Dat we elke dag iets bijleren van Manuel, zoals dat je geen kurk op een lege fles wijn steekt. Dat we lachen tot we stikken (soms iets te letterlijk) en dat Jeroen er is om ons te redden. Dat we ondanks alles, nog steeds kunnen lachen om het belletje aan onze neus. DING DONG.
Onze BFF's, Veerle en Davina, krijgen een alinea vol dank voor zichzelf. Bedankt voor jullie humor en voor jullie eeuwige geduld als we te luid zijn. Bedankt voor jullie zachte 'goeiemorgen' (lees met dromerige stem), voor jullie verwondering over onze uitgebreide collectie van dans-choreografieën, voor jullie aanmoedigend applaus bij elke kleine overwinning. Dankjewel voor jullie vertrouwen in ons en voor de wijze levenslessen, zoals: 'Say no to drugs and alcohol, NO!'
Zonder leden, geen koor. Van samen huilen tot samen lachen, van samen slapen tot samen kakken, van samen spelen tot samen delen, van samen zingen tot samen springen, van samen genieten tot samen liefhebben. Uit de grond van ons hart: merci!
PS.: Shout-out naar onze Social Media Digital Content Creators: Margot Degraeve en Emma Toebat. Vanaf heden hebben zij recht op een bedrijfswagen, maaltijdcheques en andere extralegale voordelen. We willen hen vooral bedanken voor hun creativiteit, woorden en enthousiasme, zonder hen was er geen blog.
Tot volgend jaar!
Prachtig 🥰
BeantwoordenVerwijderen