Ik hoor het jullie al denken... Amai, die zijn al ettelijke dagen op kamp en we hebben nog niks te lezen en te zien gekregen! Het zou niet mogen! Maar... zelfs in deze tijden van digitale revolutie is een degelijke WiFiverbinding in een vakantiehuis géén evidentie. 'Is er WiFi in Vorselaar?' - Helaas, niet dus!
Het koor zit nog steeds in Vorselaar, maar ik (Melissa) bevind mij intussen weer op Izegemse bodem. Aangezien we er daar niet slaagden om een deftige internetverbinding te krijgen, heb ik beloofd om hier een berichtje te plaatsen.
De eerste dagen verliepen prima! Lekker eten, prima sfeer, toffe activiteiten, zalige vriendschapsbanden en meer van dat. Zoals we gewoon zijn op onze legendarische koorkampen met andere woorden.
Woensdag kwamen we aan en na een verkenning van ons groot domein was het tijd voor de installatie. De slaapkamers werden tot in de puntjes opgesmukt. We konden ons daarna tegoed doen aan spaghetti à volonté. De avond sloten we in stijl af. Even terugdenken aan Cats en aan het heerlijke Pinokkio. De making-offs werden gesmaakt!
Donderdag mochten we genieten van een zalig zonnetje. Toch bevonden we ons even in de winter. Met de kerstmuts op leerden we de gloednieuwe kerstliedjes kennen. We weten het nu al, het zal gezelligheid troef worden met onze kersthits!
In de namiddag hadden Loreine en Charlotte een leuk spel voorzien. We lachten met onze uitbeeldkwaliteiten en kwamen er ondermeer achter dat schilderen met de neus niet zo eenvoudig is. De groep van Davina ging met de overwinning lopen, maar de olympische gedachte was helemaal waar.
's Avonds kwam K3 op bezoek. Samen slaagden we erin om Gert Verhulst (die lichtjes aangekomen is trouwens) weer zo gezond als een vis te maken. Gelukkig maar. Klaasje was alvast hartstikke in haar nopjes!
Vrijdag trokken we met de trein naar Antwerpen. We maakten een fijne wandeling en mochten nadien als volleerde jongedames en -heren flaneren op de Meir. Het zakgeld rolde, we gaven onze ogen de kost en maakten er een topdagje van. De frietjes nadien smaakten en de Olympic Party maakte deze dag écht af!
Ik weet niet, waarde lezers, wanneer ik dit verhaal een vervolg kan geven. De digitalisering heeft ons hier even in de steek gelaten. Antwerpen 't stad en de rest parking? Ik dacht het niet... We staan in West-Vlaanderen toch een stapje voor! Hoera!
Tot één dezer, of in 't slechtste geval aan de bus, op woensdag! En wees niet bang, ze jeunen zich allemaal, stuk voor stuk! De foto's zijn ook pover, het zijn de enige die ik op mijn gsm had. Dit wordt uiteraard ruimschoots goedgemaakt na woensdag, dat is nu weer eens een zekerheid in het leven!
Groeten!
